Zondag 21 augustus. Bromo en naar Kalibaru

De wekker gaat om 2.30uur en een half uur later zitten we in de jeep. Via steile slechte wegen rijden we naar boven. Na een kwartiertje staan we vast, file voor de entree van het nationaal park. Na een tijde wachten kunnen we weer doorrijden. We rijden de enorme krater in, het is nog donker en het lijkt wel alsof we op de maan tijden. Vanaf de krater klimmen we naar het uitkijkplatform. Het is druk, heel erg druk. Honderden jeeps voor en achter ons. Een mooi gezicht want vanaf boven zie je een slinger van lampen in het dal. De jeep wordt langs de weg geparkeerd en vanaf daar lopen we nog een steile helling op. Om 4.15 staan we op het uitkijkplatform. Na een uurtje begint de zon op te komen. We zien 10%zonsopkomst en 90% mensen, selfiesticks en camera's. Heel erg jammer, het is bijna te druk om ervan te genieten. Gelukkig weten we nog een paar mooie foto's te maken van de Bromo. Het is echt heel erg koud, 5 lagen kleding, sjaal en capuchon op.. En dan nog. Achteraf blijkt dat we toch geluk hebben gehad ondanks de drukte. We spreken iemand die gister is geweest, maar door de bewolking weinig gezien heeft. Om 6.00uur rijden we met de jeep de krater in naar de onderrand van de bromo. Vanaf daar lopen we door het lavazand omhoog en dan met een trap naar de kraterrand. Een flinke klim van 45 min, we hebben het gelijk niet koud meer. Vanaf de rand kijk je de diepte in waar grote witte en zwarte rookwolken uitkomen. In de diepte hoor je een soort gerommel. Erg bijzonder. Hierna terug naar het hotel waar we om 8.30uur terug zijn en lekker ontbijten. We rijden weer een lange weg terug naar beneden en vanaf daar richting Kalibaru. We doen allebei een tukkie want t was toch best vroeg. Aan het einde van de middag komen we aan bij ons hotel, een leuke lodge aan een plantage die je hier ook veel hebt. We lopen rond met een van de medewerkers. T klinkt misschien een beetje saai maar het was echt heel leuk om te zien hoe cacao, koffie, kaneel, kruidnagel en nog veel meer groeit. Verder kopen we een stuk suiker dat net gemaakt is uit het sap van de bloem uit de palmbomen en drinken we koffie van eigen plantage. Het is hier heel rustig maar toch ook weer niet. In de buurt liggen een aantal moskeeën (een stuk of 5?) en de oproep voor gebed duurt hier lang. Echt lang. En dat dus van al die moskeeën door elkaar. Vanavond dus oordopjes in als we gaan slapen.