kings canyon naar alice springs
Blijf op de hoogte en volg Esther en Dirk
19 December 2013 | Australië, Alice Springs
4:00 uur, midden in de nacht leek het, maar allebei toch goed geslapen. De weersvoorspelling van vandaag:42 graden. Overal wordt je gewaarschuwd voor het gevaar van uitdrogen. Door de extreme hitte is het gevaar groot. Drinken, drinken, drinken. 4 tot 6 liter water per dag. Verder is het echt nodig om een hoed te dragen en natuurlijk een zonnebril. Terwijl het buiten nog stikdonker was gegeten en op het moment van vertrek, wat helaas later werd dan gedacht namelijk 5:30 uur, werd het aan de horizon al snel licht. Rond 6:00 uur begonnen we bij de Kings Canyon aan de "Rim Walk", een wandeling langs de rand van de kloof, die 6 kilometer is en meestal zo'n 3,5 uur in beslag neemt. Het begint met een flinke klim naar de rand via een trap, welke 120 meter hoog is en met natuurlijke steen is gemaakt. Bovenop een mooie uitzicht over het veelal vlakke land aan de ene kant en op de canyon en omringende rotsen aan de andere kant. Het pad is minstens 3 meter van de rand verwijderd en je mag tot 2 meter van de rand komen, in verband met het gevaar op instorten, de bovenste laag van de rotsen is namelijk van zandsteen. Een ontzettende mooie wandeling die uiteindelijk 4 uur duurde, omdat het zwaarder was dan gedacht en waarbij de hitte om 8 uur al opspeelde. Om 9.00 wordt het pad dan ook afgesloten omdat het te gevaarlijk is om nog te gaan lopen in de extreme warmte. Er werd onderweg veel verteld over de planten die erop te vinden zijn en de aboriginals, hoe zij bepaalde planten, dieren e.d. gebruikten. Om 10 uur waren we net klaar met onze wandeling en ook echt het gevoel hadden dat we 4 uur aaneengesloten hadden gelopen, maar deze wandeling was zeker de moeite waard. Het is een mooie wandeling waarbij onderweg veel te zien is, zoals een stuk fossiel in de steen, maar ook de rimpeling van de zee in een steen, die uiteindelijk ook heeft gezorgd voor de vorming van Australië. Na de wandeling zijn we terug gegaan naar de camping, waar de lunch werd geserveerd en waarna we werden verdeeld. Een aantal personen van onze groep zouden namelijk nog verdergaan voor een vierde dag en wij werden met een ander busje naar huis gebracht. We verbazen ons over Wayne, hij staat op om 3.00uur, maakt ons wakker, ruimt de bagage op, helpt met eten koken, afwassen, opruimen en schoonmaken. Rijdt uren in de 4x4, is mee als gids op de wandelingen, geeftveel uitleg, als wij onszelf vermaken gaat hij hardlopen, tijdens de korte pauzes frisbeeen en nadat iedereen is gaan slapen doucht hij nog even en slaapt als laatste. Dat alles op dagen van 40-45 graden waardoor je alleen van de hitte al moe wordt, ongelofelijk dat je dat volhoudt. Wij bleken de 'luxe kampeertrip' te hebben waarbij een host aanwezig is die kookt en opruimt, als die er niet is, is al het werkt voor de gids zelf. De terugreis zou nog ongeveer 5,5 uur duren, wat op zich al lang is, maar als je je dan bedenkt dat het buiten 42 graden is en de airco in het busje kapot is, kun je het je voorstellen dat de terugreis naar huis niet geheel prettig was. Helaas zat het busje ook helemaal vol, dus er was niet veel mogelijk om van plaats te wisselen. De thermometer gaf achterin de bus 38 graden aan, en op de vloer van de bus zelfs 42. Alleen in de cabine waar de bestuurder zat werkte de airco wel. Uiteindelijk is er halverwege nog één en ander gewisseld, zodat er andere mensen achterin, waar de hitte het ergst was, kwamen te zitten. Onderweg nog gezellig gekletst met de mensen uit de groep. 's Avonds hebben we bij het hotel gegeten, met de vrouwelijke helft van het Nederlandse stel dat we hadden ontmoet. Zij was naar Alice Springs gegaan omdat ze zich ziek voelde gedurende de 2e dag en haar man zou de vierdaagse trip, die zij hadden geboekt, afmaken. Ook de Duitsers uit de groep zijn aangeschoven, een gezellige afsluiting. Helaas geen foto's van deze trip, er was bijna nergens ontvangst met de telefoon dus heb ik er ook geen foto's mee gemaakt.